Najlepsze brytyjskie czołgi w World of Tanks: Który oddział wybrać w 2024

Prawie cały brytyjski sprzęt wojskowy jest zwrotny w WoT i można używać potężnych dział przeciwpancernych. Jego słabością jest zbyt słaby pancerz. Aktywna ochrona jest dostępna tylko w wysokiej klasy pojazdach i modelach premium.

Ale która gałąź rozwoju wśród wyspiarskich pojazdów opancerzonych jest uważana za najbardziej obiecującą do ulepszenia? I który czołg lepiej wybrać?

Którą gałąź brytyjskich czołgów wybrać w 2024

Wśród Brytyjczyków najlepszymi jednostkami bojowymi są jednostki ciężkie. Jednak nacisk w większości z nich nadal kładziony jest na siłę uzbrojenia. Opancerzenie można podsumować jako przeciętne. Nie ma brytyjskich pojazdów z wszechstronną ochroną pancerza. Ale większość pojazdów ma ochronę podwozia i wieżyczki, zdolną wytrzymać uderzenia większości pocisków przeciwpancernych. Szczególnie niebezpieczne są dla nich pociski kierowane. Dlatego też Brytyjczycy są głównie w linii wsparcia w bitwach PvE.

🔥ZAREJESTRUJ SIĘ Z BONUSAMI W WORLD OF TANKS🔥

Linia lekkich czołgów

Brytyjska linia czołgów lekkich jest najmniej obiecująca pod względem ulepszeń. Niektóre modele są jednak idealne do doskonalenia umiejętności posługiwania się ciężką bronią. Mają też jedne z najwyższych współczynników dynamicznego przyspieszenia. Dla tych, którzy lubią zwrotne jednostki, są one warte wypróbowania na polu bitwy.

Przymierza

Ruchomy, z wyborem 4 różnych broni. Pozwala to przetestować pojazd przy użyciu różnych strategii taktycznych. Covenanter jest jednak podatny na pociski odłamkowe i ma ograniczoną pulę zdrowia.

Plusy:

• obsługuje szybkostrzelne działka;
• rozszerzone pionowe kąty elewacji w porównaniu do innych transporterów opancerzonych.

Minusy:

• bardzo słabe poszycie z przodu;
• ma wiele słabych punktów, które zwiększają ryzyko ostrzału w przypadku trafienia.

Podczas modernizacji lepiej skupić się na zwiększeniu ogólnej siły ognia.

Krzyżowiec

Główną zaletą Crusadera jest jego zdolność do zadawania do 2000 obrażeń na minutę. Może być wyposażony w ciężkie uzbrojenie, ale jego celowanie jest powolne w porównaniu z innymi brytyjskimi pojazdami.

Zalety:

• zadaje duże obrażenia;
• mały rozmiar.

Wady:

• cienkie poszycie;
• mała ilość amunicji (jeśli zainstalowane jest górne uzbrojenie).

Słabym punktem tej jednostki jest opancerzona wieżyczka. Dlatego podczas poruszania się po polu bitwy zaleca się manewrowanie lewo-prawo: utrudnia to wrogowi celowanie.

GSR 3301 Ustawiacz

Należy do klasy pasywnych jednostek zwiadowczych. Wieżyczka jest przesunięta do tyłu. Przednie poszycie jest wzmocnione i może wytrzymać uderzenia pocisków przeciwpancernych. Słabym punktem są gąsienice z tyłu. Prawie każdy atak w tym obszarze kończy się zatrzymaniem jednostki.

Zalety:

• zwrotność;
• dobre właściwości maskujące.

Wady:

• Mała pojemność amunicji;
• Zbyt długi czas przeładowania dla obu luf.

Może być umieszczony na pierwszej linii ataku z flanki. Tam jednostka jest najskuteczniejsza w bitwach.

LHMTV

Charakterystyczną cechą tego modelu jest jego niska masa, która zapewnia dobre właściwości maskujące. Jednak podczas prac nad nim trzeba było poświęcić amunicję: w sumie może on przewozić do 25 ładunków dla głównego działa.

Zalety:

• doskonały kamuflaż;
• jeden z najszybszych zwrotów.

Wady:

• podatność na wszystkie rodzaje pocisków;
• mała amunicja.

Transporter opancerzony lepiej nadaje się dla tych, którzy wolą walczyć w ukryciu.

GSOR3301 AVR FS

Ze względu na typ opancerzonej wieży, A.V.R.F/S może korzystać z różnych rodzajów broni, począwszy od lekkich dział szybkostrzelnych, a skończywszy na 90-milimetrowych działach. Jednak margines bezpieczeństwa płyt pancernych jest niski.

Zalety:

• wszechstronny pojazd pod względem montowanego uzbrojenia;
• szybka stabilizacja i naprowadzanie.

Wady:

• niski zapas amunicji;
• niskie obrażenia na minutę, nawet z 90-milimetrowym działem.

Jednostka może być używana do zestrzeliwania aktywnej obrony cięższych pojazdów.

Manticore

Manticore został zaprojektowany jako lekki pojazd z doskonałym kamuflażem, który może zadawać ogromne obrażenia na raz. Jednak płyty pancerne na wieżyczce są praktycznie nieobecne. Dlatego do skutecznego udziału w walce technika ta wymaga osłony.

Plusy:

• potężny strzał z głównego działa;
• świetny kamuflaż.

Wady:

• wieżyczka jest szczególnie wrażliwa;
• wysokie ryzyko eksplozji amunicji w przypadku trafienia w tył.

Kolejny niuans: ze względu na niewielką masę jednostka może zostać uszkodzona nawet przez taran. Dlatego zbliżanie się do wrogów nie jest tego warte.

Linia czołgów średnich

Centurion i Concept #5 są najbardziej obiecujące pod względem zakupu i modernizacji wśród MT. Mają najbardziej zrównoważoną charakterystykę, ale ten sam Sherman może korzystać z najcięższego uzbrojenia.

SHERMAN III

Wiele osób błędnie uważa, że jest to czołg amerykański. Został on jednak dostarczony do Wielkiej Brytanii podczas II wojny światowej w ramach Lend-Lease. Ze względu na zainstalowane działa może być zarówno pojazdem szturmowym, jak i wspierającym.

Zalety:

• szeroki wybór uzbrojenia, aż do 105-milimetrowych armat;
• wysokiej jakości stabilizacja lufy podczas ruchu.

Wady:

• słabe poszycie;
• silnik może ulec uszkodzeniu, jeśli urządzenie zostanie przebite w dolnej części.

Najlepszy scenariusz rozgrywki to szturmowiec na pierwszej linii ataku.

CROMWELL

Jedna z najlepszych jednostek pancernych w kampanii brytyjskiej. Jednak jej celność ostrzału jest niska. Dlatego zaleca się wsparcie drugiej linii ataku. Odporny na większość strzałów SPG, może wytrzymać do 3 celnych trafień w wieżyczkę bez szkody dla załogi.

Mocne strony:

• zwrotność;
• łatwe kąty celowania i szybkie namierzanie celu.

Wady:

• słaba stabilizacja głównego działa;
• wysokie ryzyko pożaru w przypadku trafienia w obszar amunicji.

Wygrywa właśnie dzięki dobremu rozmieszczeniu płyt pancernych.

Kometa

Kometa rangi 7 z rozsądnym współczynnikiem zabójstw jak na broń szybkostrzelną. Ale jak na swój poziom ma słabą obronę. Ma kompaktowe wymiary i doskonałe właściwości kamuflażu.

Zalety:

• zwrotność;
• może być wyposażony w stabilizator pionowy, co czyni go skutecznym przeciwko HT.

Wady:

• niskie obrażenia jednorazowe;
• słaby pancerz.

Zaleca się używanie go do ataków z flanki wroga.

CENTURION MK. I

Maszyna rangi 8 z dużą siłą strzału. Najlepiej sprawdza się na pierwszej linii ataku. Ma jednak wrażliwą opancerzoną wieżyczkę na ataki typu „shape charge”. Zwrotność jest poniżej średniej ze względu na duży rozmiar.

Zalety:

• świetne obrażenia pojedyncze;
• duży zapas amunicji.

Wady:

• słabe poszycie wieży;
• słabe przyspieszenie i niska prędkość maksymalna.

Najlepszy w bitwach na otwartym terenie.

GSOR 1006 SCHEMAT 7

Transporter kołowy, który porusza się kilka razy szybciej niż transportery gąsienicowe. Jest lekki, ale jego pancerz chroni tylko przed zwykłymi pociskami. Pociski przeciwpancerne i kumulacyjne natychmiast go unieruchamiają.

Mocne strony:

• ogólnie jedna z najbardziej zwrotnych jednostek w grze;
• doskonała stabilizacja broni.

Wady:

• przeciętny pancerz;
• słaby kamuflaż.

Najlepsze do ataku z flanki lub szybkiego wyszukiwania wrogich SPG i niszczycieli czołgów.

KONCEPCJA NR. 5

Pojazd kołowy z naciskiem na zadawanie pojedynczych obrażeń. Najlepiej nadaje się do obrony flanki lub jako transporter linii wsparcia. Koncepcja #5 ma przyspieszone naprowadzanie pionowe. Z tego względu jest to najskuteczniejsza technika na mapach ze znacznymi różnicami terenu.

Plusy:

• celowanie w pionie działa;
• duże jednorazowe obrażenia.

Słabe strony:

• niski DPM;
• słaba wydajność maskowania jak na swoją rangę.

Lepiej ustawić się na flankach i atakować z osłon pancernych.

Linia ciężkich czołgów

Modele te mają jeden z najwyższych współczynników pojedynczych obrażeń w grze. Obrona wrogich frakcji jest jednak gorsza niż w przypadku HT.

Churchill I

Uzbrojenie jest takie samo jak Valentine’a; mają tę samą klasę unifikacji. Ale pancerz jest znacznie mocniejszy. Nawet bezpośrednie trafienie ładunkiem wybuchowym jest łatwo tolerowane bez szkody dla załogi. Naprowadzanie jest szybkie, ale naprowadzanie pionowe ma minimalny zakres regulacji.

Zalety:

• potężny pojedynczy strzał;
• szeroki zakres broni, którą można zamontować na wieżyczce.

Wady:

• słaba ochrona gąsienic;
• powolne naprowadzanie pionowe.

Podstawowy HT, lepiej nadaje się do walk treningowych.

Churchill VII

Jest to zmodernizowana wersja poprzedniego pojazdu. Główne innowacje to dodanie aktywnej ochrony i ulepszona osłona gąsienic, które w pierwszej wersji transportera były otwarte. Uzbrojenie jest podobne.

Zalety:

• wytrzymała przednia płyta pancerna;
• doskonała precyzja ruchu.

Wady:

• mobilność jest niska;
• duży rozmiar;
• zbyt długi korpus, który ma wiele wrażliwych punktów.

Jednostka bojowa okazała się przeciętna pod względem obrony. Ale jednorazowe obrażenia są ogromne, co czyni ją niebezpiecznym przeciwnikiem na polu bitwy.

Czarny Książę

Jeden z najlepiej opancerzonych HT armii brytyjskiej. Posiada wszechstronną ochronę zarówno na wieży, jak i na gąsienicach. Ale z tego powodu wymiary obu wersji są zauważalnie większe niż Churchilla. Uszkodzenia są przeciętne.

Zalety:

• ciężki, może taranować pojazdy wroga
• doskonały pancerz.

Wady:

• Niskie parametry zwrotności;
• Słaby kamuflaż można zrekompensować poprzez ulepszenia.

Dobrze wyważony transporter opancerzony, ale na polu bitwy lepiej umieścić go za osłoną.

Caernarvon

Główną cechą jest penetracja głównej lufy i zwiększona celność. Pozwala to wykorzystać jednostkę do atakowania odległych celów. Dobrze sprawdza się także w starciach z wrogimi UAS, nawet jeśli znajdują się one za osłoną. Wystarczy dodać do amunicji kilka pocisków przebijających beton.

Mocne strony:

• wysoki współczynnik penetracji pancerza;
• precyzyjne uderzenia.

Wady:

• długi czas przeładowania;
• często uderza od spodu, powodując eksplozję arsenału.

Najważniejsze jest zapewnienie dobrej osłony z tyłu transportera.

Zdobywca

Wytrzymały HT z chronioną wieżyczką pancerną. Ma tylko kilka drobnych słabych punktów. Szybko się przeładowuje i ma rozszerzony pakiet amunicji. Wymiary są duże, więc zaleca się zwrócenie szczególnej uwagi na kamuflaż podczas ulepszania: bez niego jednostka na polu bitwy może wytrzymać tylko kilka minut aktywnej konfrontacji.

Zalety:

• celne i dalekosiężne uzbrojenie główne;
• duży zapas amunicji.

Wady:

• słabe poszycie kadłuba;
• amunicja jest przechowywana w przedniej części, więc należy unikać bezpośrednich trafień w ten obszar.

Najlepiej używać do wsparcia pierwszej linii obrony.

Super Zdobywca

Jest analogiczny do wersji podstawowej zarówno pod względem wyglądu, jak i właściwości. Jednak w wersji Super radykalnie poprawiono okładziny kadłuba i zainstalowano mocniejszy silnik. Chociaż model stał się cięższy, zachował zwrotność. Pozwala mu to odgrywać rolę samolotu szturmowego i wspierającego na teatrze działań wojennych.

Zalety:

• najbardziej opancerzona jednostka w kampanii brytyjskiej;
• ogromne jednorazowe obrażenia.

Słabe strony:

• częste trafienia krytyczne wieży pancernej;
• obroty wieży pancernej są powolne.

Ta technika ma najlepszą wydajność obrony ze wszystkich brytyjskich HT.

Linia niszczycieli czołgów

Niszczyciele czołgów są najskuteczniejsi na pierwszej linii wsparcia. Nie mają prawie żadnego pancerza, ale ich pojedyncze obrażenia są imponujące.

AT 8

To najbardziej niezwykły niszczyciel czołgów w grze, z solidnym przednim pancerzem i imponującą siłą strzału. Jednak maszyna i główne działo są minimalnie mobilne, a celowanie w reklamę zajmuje dużo czasu.

Plusy:

• eliminuje najcięższe jednostki wroga jednym strzałem;
• potężna obrona frontalna.

Wady:

• celowanie jest mocno ograniczone;
• mało amunicji.

Idealną opcją rozgrywki jest umieszczenie pojazdów na wysokim terenie, aby zaatakować pierwszą linię wroga.

AT 7

Jednostka szturmowa, która nadaje się do szturmowania fortyfikacji wroga. Jeśli użyjesz pocisków przebijających beton, maszyna może zniszczyć wszystkie kryjówki wroga w 30-40 sekund, pozwalając reszcie przejść do kontrataku.

Zalety:

• szybka i zwinna technika;
• szybki ogień.

Wady:

• słabo chroniony kadłub;
• wąski zakres regulacji celowania w pionie.

Ten niszczyciel czołgów ma dobrą prędkość maksymalną. Zdecydowanie powinien być używany w warunkach bojowych.

AT 15

Wzmocniony AT do przełamywania pozycji. Może być używany tylko jako atakujący, ale jednocześnie może być wyposażony w trzy bronie: szybkie przyspieszenie i doskonałą ochronę przednią. Jednak ze względu na swój duży rozmiar ma słaby kamuflaż.

Zalety:

• margines bezpieczeństwa;
• dobry wybór broni.

Wady:

• wieżyczka dowódcy jest zbyt podatna na wszelkie trafienia;
• słaba stabilizacja głównego działa.

Zaleca się zwrócenie uwagi na gałąź „Snajper”.

WIEŻA

Zrównoważony transporter. Rozsądna szybkostrzelność wzmocnionego przedniego pancerza. Lepiej niż inne nadaje się do przełamywania bronionych pozycji. Amunicji jest jednak mało, a boczne i tylne części są podatne na pociski.

Mocne strony:

• szybkostrzelność;
• wysoka celność.

Słabe strony:

• ogromny rozmiar;
• niski prześwit, który utrudnia poruszanie się w trudnym terenie.

Zalecany do obrony flanki.

FV217 BADGER

Podwozie pochodzi z Conquerora, ale działo jest znacznie groźniejsze. Jako atakujący, SPG mogą zniszczyć całą pierwszą falę wroga jedną salwą. Ma jednak domyślnie słaby kamuflaż.

Plusy:

• wskaźniki DPM;
• może używać amunicji penetrującej.

Podatności:

• słaby strzał alternatywny;
• pokładówka jest nieruchoma.

Szybkość naprawy jest domyślnie niska. Zaleca się najpierw ją ulepszyć.

SPGs Line

Brytyjskie jednostki artylerii samobieżnej są dobrze zbalansowane, ale ich ochrona pancerna jest słaba. Powinny być umieszczone na linii wsparcia.

Biskup

Kompaktowa jednostka z zamkniętą pokładówką. Jej główną cechą jest szybka konwergencja. Podczas ataku kładzie nacisk na szybkostrzelność, a nie na jednorazowe obrażenia. Może być używana jako taktyka obrony flanki, ale nadaje się tylko do bitew treningowych.

Zalety:

• szybkie zadawanie obrażeń gąsienicom;
• kamuflaż.

Wady:

• krótki dystans strzału;
• prędkość początkowa wystrzelonego pocisku jest niska.

Do ćwiczeń – idealna, ale nie więcej.

FV304

Drzewko wyposażenia zajmuje pozycję najbardziej zbalansowanych SPG. Zarówno pod względem pancerza, jak i obrażeń od salwy. Jednocześnie celowanie jest szybkie i dokładne. Ale przeładowywanie jest zbyt wolne.

Zalety:

• szybkość i dokładność;
• zrównoważona charakterystyka.

Słabe strony:

• tylko dwie opcje armat;
• pojednanie zajmuje dużo czasu.

Dla tych, którzy ćwiczą na UAS, ten transportowiec jest dobrym wyborem na początek.

Crusader 5,5 cala SP

Zwrotne podwozie, 140-milimetrowe działo, niszczy każdy rodzaj pancerza jednym strzałem. Ze względu na wysoką wieżę pancerną – skuteczność kamuflażu jest zmniejszona. Zaleca się wypuszczanie na pole bitwy pod osłoną innych pojazdów.

Zalety:

• siła ognia jest imponująca;
• zasięg ognia.

Wady:

• wymiary;
• pokładówka typu otwartego.

Brak pancerza, więc nawet pojedyncze trafienie wystarczy, by unieruchomić jednostkę.

FV207

SPG bazują na Conquerorze, ale są wyposażone w 140-milimetrowe działo. Używają niewielkiej amunicji, ale dzięki jednej salwie celnych trafień niszczą nawet najlepiej chronione transportery wroga.

Mocne strony:

• potężna pojedyncza salwa;
• pionowy zasięg celowania.

Wady:

• powolna mobilność;
• ogromny rozmiar.

Jednostka będzie najbardziej przydatna na flankach.

FV3805

Model oparty na Centurionie, ale strzelający pociskami kalibru 140. Charakteryzuje się dobrą prędkością wylotową i dużym promieniem odłamków amunicji o dużej sile rażenia. Prędkość obrotu wieży jest jednak niska.

Zalety:

• wysokie obrażenia przy pojedynczej salwie;
• może być używana do szturmowania umocnionych pozycji.

Wady:

• penetracja pancerza jest najgorsza w tej klasie;
• wymiary.

Umieszczać tylko za osłoną, ponieważ nawet zwykłe strzały rozrywają poszycie pokładu.

Wózek działowy Conqueror

Haubica kalibru 234 milimetrów na gąsienicowym podwoziu samobieżnym. Ze względu na wysoki odrzut, wieżyczka jest wzmocniona, więc ma duże wymiary. Pojedyncze trafienie z wyrzutni wystarcza jednak do zniszczenia szeregu wrogów (jeśli użyje się miny przeciwpiechotnej).

Zalety:

• pokrywa strzałem duży obszar na polu;
• najbardziej śmiercionośna broń w grze.

Wady:

• celność jest bardzo niska;
• broń nie opada.

Nadaje się tylko do konkretnego zadania: zniszczenia pancerza grupy wrogów.

Jaki czołg premium kupić w 2024

Brytyjskie maszyny premium są pozbawione głównej wady – osłabionego pancerza. Mają też więcej gałęzi rozwojowych dostępnych do ulepszenia.

Czołg lekki – FV1066 Senlac

Dzięki obrotowej, opancerzonej wieżyczce pojazd ma doskonałą widoczność. Pomimo swoich rozmiarów może używać min przeciwpiechotnych, które zadają największe obrażenia wrogim pancerzom.

Zalety:

• szeroki widok;
• stabilizowana obrotowa wieżyczka.

Wady:

• Kadłub jest słabo chroniony;
• często otrzymuje obrażenia krytyczne.

Ale dla fanów zwrotnych pojazdów – dobry wybór.

Czołg średni – Chieftain/T95

Ten pojazd wykorzystuje opancerzoną wieżyczkę z amerykańskiego czołgu T95. W związku z tym można wybierać między 2 systemami artyleryjskimi. Pozwala to na wykorzystanie jednostki jako atakującej i wspierającej.

Zalety:

• dostępna wymiana wieżyczki;
• aktywna ochrona na całym obwodzie kadłuba.

Wady:

• nie jest zwrotny;
• pokład dowódcy jest wrażliwy na wszelkie pociski.

Normalnie wyważona platforma, ale z wrażliwymi obszarami.

Czołg ciężki – Charlemagne

Ma zwiększone możliwości terenowe i prześwit. Całość uzupełnia system stabilizacji broni, który pozwala na oddawanie precyzyjnych strzałów podczas jazdy z maksymalną prędkością.

Mocne strony:

• najlepsza stabilizacja w grze;
• szybkość ruchu.

Wady:

• prędkość pocisku jest niska na początku lotu;
• nie można dodać aktywnego pancerza podczas ulepszania.

Najszybsza wśród ciężkich jednostek w WoT.

Niszczyciel czołgów – Excalibur

Charakterystyka wskazuje, że jest to broń „amfibijna” zdolna do pokonywania przeszkód wodnych. W praktyce jest to możliwe tylko na małej głębokości. Posiada jednak uzbrojenie kalibru 140 milimetrów o rozsądnej szybkostrzelności (automatyczne przeładowanie).

Zalety:

• potężny strzał;
• może pokonywać przeszkody wodne.

Słabe strony:

• amunicja jest mocno ograniczona;
• brak miejsca na zainstalowanie broni automatycznej.

Ten niszczyciel czołgów jest przeznaczony bardziej dla „fanów” niż do prawdziwych starć.

SPG – Sexton I

Wydajność bojowa jest doskonała, ale mobilność jest poniżej średniej. Rekompensuje to rozszerzona amunicja, doskonała widoczność i szybkie celowanie.

Zalety:

• szybkostrzelność;
• możliwość użycia specjalnych ładunków przeciwpancernych.

Wady:

• celowanie jest niewygodne ze względu na mały zasięg pionowy;
• obrażenia od specjalnych pocisków nie mogą zostać zwiększone za pomocą ulepszenia.

Idealna jednostka do wsparcia głównej grupy uderzeniowej.

3 najlepsze brytyjskie czołgi w World of Tanks

Na podstawie opinii graczy najlepsi wśród Brytyjczyków są (według klasy):

1. Super Conqueror. Nie jest pozbawiony wad, ale pozwala pozostać niezauważonym na tyłach wroga.
2. Żółw. Można go uznać za najbardziej zrównoważony transporter w kampanii brytyjskiej.
3. Zdobywca. Optymalny pancerz i wynikające z niego jednorazowe obrażenia to jego główne zalety.

Oczywiście ostateczny wybór należy do gracza, bo wiele zależy od tego, jaki styl preferuje. Jedni lubią przeprowadzać ataki frontalne, inni – pojedynczo niszczyć wrogów z ukrycia.

W pierwszym przypadku najważniejszy jest rodzaj broni, a w drugim cechy kamuflażu. Deweloperzy starali się jednak dodać do gry dokładne modele transporterów opancerzonych i prototypów, które w rzeczywistości nigdy nie zostały przyjęte do bezwzględnej służby wojskowej.