Najlepsze radzieckie czołgi w WoT: Którą linię wybrać w 2024

W sumie radziecka gałąź czołgów w WoT ma około 40 jednostek wyposażenia. Ich kluczowe cechy to potężny przedni pancerz, dobre zdolności terenowe i celne działa. Profesjonalni gracze zalecają, aby początkujący zaczynali od radzieckich czołgów. Są one jednymi z najbardziej zrównoważonych, a ich siła ognia ustępuje tylko Niemcom. Jednak radzieckie czołgi mają zwykle o rząd wielkości większą rezerwę wytrzymałości. Ale który czołg z gałęzi ZSRR można uznać za najlepszy?

Którą gałąź czołgów ZSRR wybrać w 2024

Według większości graczy najlepsze w linii ZSRR okazały się czołgi średnie, zwłaszcza 8. poziomu lub wyższe. Są zwrotne, mają potężne uzbrojenie i zapewniają doskonałą ochronę. Są preferowane przez początkujących graczy, którzy dopiero zaczynają zdobywać doświadczenie w grze. Czołgi takie jak Object 430U są niebezpiecznymi przeciwnikami dla innych pojazdów opancerzonych i SPG dowolnej klasy.

🔥ZAREJESTRUJ SIĘ Z BONUSAMI W WORLD OF TANKS🔥

Linia czołgów lekkich

Większość czołgów lekkich to pojazdy serii „T”, z bronią kalibru 45-60 mm i dużą prędkością celowania. W walce zaleca się ich użycie na flankach w celu osłony głównej linii atakujących pojazdów.

Т-70

Charakteryzuje się dobrą dynamiką przyspieszenia, ale niską prędkością maksymalną. Opancerzenie znajduje się głównie z przodu, ale boczny występ nie jest osłonięty. Ma słabe zagłębienie broni.

Plusy:

• penetracja głównego działa;
• szybkie przyspieszenie;
• niski profil i prześwit.

Wady:

• boki nie są chronione;
• niska prędkość maksymalna.

Podczas ulepszania zaleca się położenie nacisku na maskowanie.

Т-80

Jest to kompaktowy czołg z dobrą penetracją pancerza wroga. Rezerwa siły jest niewielka, ale rekompensuje ją szybkie przyspieszenie. Działa wykorzystują 37 mm działo automatyczne.

Plusy:

• mały rozmiar;
• szybkość.

Minusy:

• margines bezpieczeństwa;
• zakres widoku.

Lepiej użyć go w pierwszej linii, aby uszkodzić pancerz wroga.

Т-50

Używa automatycznych karabinów maszynowych, więc jest najbardziej skuteczny przeciwko artylerii wroga i nieopancerzonym celom. Jednocześnie sam czołg ma dobry pancerz i jest odporny nawet na pociski z ładunkiem kształtowym.

Zalety:

• niezły pancerz;
• wysoka szybkostrzelność i obrażenia na minutę.

Minusy:

• nieskuteczna przeciwko opancerzonym wrogom;
• słaba widoczność.

Zaleca się skorzystanie z „Przechwytywania radia” i „Króla offroadu”

MT-25

Czołg kołowo-gąsienicowy, który świetnie radzi sobie w trudnym terenie. Każde z kół jest kołem napędowym, co utrudnia uszkodzenie podwozia. Prędkość jazdy jest jednak stosunkowo niska.

Zalety:

• wysoka przebijalność;
• pancerz jest umieszczony pod kątem, rykoszety.

Minusy:

• duży rozmiar jak na swoją klasę;
• podatny na obrażenia krytyczne.

Atut „Pancerz bezkontaktowy” znacznie zmniejsza ryzyko obrażeń krytycznych podczas atakowania wrogów.

LTG

Czołg z 85-milimetrową armatą. Unikalna cecha: fotel dowódcy znajduje się w wieżyczce z obrotowym stanowiskiem obserwacyjnym. Dzięki temu maszyna ma dużą widoczność i niewielkie wymiary. Domyślnie dobry kamuflaż.

Plusy:

• potężna broń;
• mały rozmiar.

Minusy:

• niski zapas amunicji;
• niska celność strzału.

Przebijalność pancerza jest jedną z najlepszych w klasie czołgów lekkich ZSRR.

LTTB

Lekki i zwrotny pojazd z dobrym opancerzeniem. Używa 85-milimetrowego działa, które szybko przebija się przez każdą klasę pancerza. Całkowite obrażenia na minutę wynoszą około 2000 jednostek.

Zalety:

• obrażenia na minutę;
• jednolity pancerz na całym kadłubie.

Minusy:

• tylko 42 pociski w rezerwie;
• wrażliwa lokalizacja pocisków.

Czołg jest doskonale wyważony, ale podatny na obrażenia krytyczne.

T-54 ltwt

Charakterystyczną cechą jest duży margines bezpieczeństwa wynoszący 1300 jednostek. Opancerzenie nie jest złe, a na wieży zastosowano 180-milimetrowe płyty. Trzeba było jednak poświęcić zwrotność.

Plusy:

• pancerz;
• ogólna wytrzymałość.

Minusy:

• maksymalna prędkość;
• niski zapas amunicji.

T-54 ltwt może wytrzymać nawet kilka celnych trafień pociskami z ładunkiem wybuchowym.

T-100 LT

Prototyp prawdziwego czołgu z 60-milimetrowym przednim pancerzem. Używa działa kalibru 100 milimetrów, które niszczy każdy lekki pojazd opancerzony celnym trafieniem. Celność ognia jest jednak niska.

Zalety:

• ogromny margines bezpieczeństwa;
• najsilniejsze działo w swojej klasie.

Wady:

• słaby kamuflaż;
• bardzo powolne przeładowywanie.

Podczas ulepszania powinieneś używać atutów poprawiających kamuflaż.

Linia czołgów średnich

Czołgi średnie ZSRR są uważane za najlepsze. Mają wyważone i dość celne uzbrojenie, dobrą dynamikę przyspieszenia i doskonałe podwozie do pokonywania trudnego terenu.

T-28

Nie ma zbyt wielu informacji, ale jest to bardzo penetrująca broń. Zasadnicza charakterystyka ma problemy z manewrowością, ale dzięki ulepszeniu można znacznie zwiększyć prędkość przyspieszania.

Plusy:

• działo przebijające;
• ogromny arsenał dział automatycznych, które można zamontować na czołgu.

Minusy:

• cienki pancerz;
• duże wymiary.

Bardziej nadaje się do walk treningowych.

T-34

Lekki jak na swoją klasę, zwrotny. Dzięki 57-milimetrowemu działku w walce można stosować taktykę snajperską. Można też używać kalibru 76, ale wtedy szybkostrzelność znacznie spada.

Plusy:

• szybkie manewry;
• dobry podstawowy kamuflaż.

Minusy:

• ograniczona widoczność;
• przeciętna ochrona zapasów.

Optymalny wariant użycia – taktyka „snajperska”.

Т-34-85

Zmodernizowana wersja T-34, która ma wzmocnione mocowanie wieży. Pozwala to na użycie lepszych dział i grubszego pancerza. Jednak po bokach margines bezpieczeństwa pozostał niewielki.

Plusy:

• rozsądne wskaźniki celności najlepszych pistoletów;
• pociski o dużej sile rażenia otrzymują mnożnik obrażeń 1,6.

Minusy:

• stabilizacja praktycznie nie istnieje;
• długa zbieżność celowania.

Maszyna świetnie nadaje się do taranowania wrogów.

А-44

Posiada wysokie obrażenia pojedyncze dzięki zastosowaniu 107-milimetrowego działa. Do tego dochodzi zwrotność i szybkie przyspieszenie. Pancerz jest jednak słaby i nieokrągły.

Plusy:

• likwiduje wszystkie średnio opancerzone pojazdy jednym strzałem;
• Przedni występ ma płyty pancerne zamontowane na zboczu.

Wady:

• boki są słabo chronione;
• silnik znajduje się w przedniej części, co prowadzi do jego częstych krytycznych uszkodzeń.

Zaleca się używanie go do ataków z ukrycia. Jako cele wybieraj najlepiej opancerzonych przeciwników.

T-44-100 (R)

Kluczowe różnice w stosunku do podstawowego T-44: Boki działa 100 mm mają aktywną ochronę, skuteczną przeciwko atakom z użyciem ładunków kształtowych. Amunicja znajduje się z tyłu i jest podatna na trafienia krytyczne.

Zalety:

• doskonałe obrażenia jednorazowe;
• ekrany pokładowe.

Minusy:

• ryzyko detonacji pocisków;
• cienki pancerz.

Pod względem zadawanych obrażeń porównywalne z pociskami SPG niskiego poziomu. Ale margines bezpieczeństwa jest o rząd wielkości większy.

Obiekt 430 wersja II

Pojazd ma wzmocnioną wieżyczkę i działo 100 mm. Uzupełnia go doskonała stabilizacja, która pozwala na prowadzenie ognia nawet podczas poruszania się z maksymalną prędkością z celowaniem w cel. Jest jednak podatny na uszkodzenia silnika.

Plusy:

• stabilizacja;
• potężna broń.

Minusy:

• częste awarie silnika, nawet przy trafieniu stycznym;
• niewielki kąt nachylenia.

Idealny do taktyki walki „snajperskiej”.

Obiekt 140

Kompaktowe, szybkie, z przyspieszonym celowaniem. Domyślnie działo jest ustawione na 100 mm, a w połączeniu z pociskami premium – jest to niezwykle groźny przeciwnik na polu bitwy. Opancerzenie obejmuje głównie przednią część.

Plusy:

• najbardziej zwrotny w swojej klasie;
• szybkie przeładowanie.

Minusy:

• boki nie są chronione;
• zbiorniki paliwa są często uszkodzone.

Maszyna dla doświadczonych graczy. W wprawnych rękach może zniszczyć całą linię obrony wroga.

Linia ciężkich czołgów

Praktycznie wszystkie radzieckie pojazdy ciężkie podkreślają kaliber dział i wydajny silnik, który pozwala im szybko poruszać się w najtrudniejszym terenie.

KV-1

Mocny pancerz i działo 85 mm o doskonałej szybkostrzelności. Ale obrona jest słaba; kilka celnych trafień pociskami z ładunkiem kształtowym całkowicie go unieruchamia. Konieczne jest wzięcie atutów do obrony!

Plusy:

• wysoka szybkostrzelność i szybkie przeładowanie;
• możliwość zainstalowania haubicy 122 mm.

Minusy:

• niska prędkość przy pełnej prędkości;
• powolny obrót wieży.

Z reguły służy do szybkiego przełamywania pozycji wroga.

Т-150

W rzeczywistości jest to wydłużona wersja KV-1, ale z nieco większą obroną. Z powodzeniem ukrywa również zbrojownię i doskonale nadaje się do przełamań.

Plusy:

• całkiem dobra obrona;
• promień komunikacji w podstawowych cechach.

Minusy:

• powolna zbieżność;
• Niefortunna lokalizacja pancerza ekranu, prawie pod kątem prostym.

Atuty „Orle oko” i „Intuicja” będą niezwykle przydatne dla tego pojazdu.

IS

Broń 122 mm IS i szeroki zakres dostępnych pocisków czynią ją bardzo niebezpieczną, nawet dla pojazdów premium. Jednak w odwecie ma długi czas realizacji i przeciętny pancerz.

Zalety:

• jednorazowe obrażenia;
• szybkostrzelne karabiny maszynowe.

Minusy:

• niska wytrzymałość;
• mała pojemność amunicji.

Ogólnie rzecz biorąc, równowaga między siłą zabijania a obroną nie jest niewystarczająca.

KV-4

Okrągły pancerz zapewnia długotrwałą walkę. Ma też solidne działko podstawowe. Przyspiesza jednak powoli, a jego prędkość maksymalna jest niska.

Zalety:

• uszkodzenia;
• ochrona ze wszystkich stron.

Wady:

• powolny;
• bardzo powolny podczas manewrowania.

Odpowiedni dla zwolenników taktyki „snajperskiej”.

T-10

Na pokładzie znajduje się działo 122 mm, ale w komorze amunicyjnej mieści się tylko 30 pocisków. Wieżyczka jest solidna i ma jeden z najszybszych systemów informacyjnych. Systemy, ale trwałość jest przeciętna.

Zalety:

• działo 122 mm;
• obniżona sylwetka.

Wady:

• masa słabych punktów;
• słaby pancerz po bokach.

Zaleca się skorzystanie z atutu „Naprawa”, aby zwiększyć przeżywalność.

IS-4

Nie bez wad. Jego mobilność i szybkość manewrów pozostawiają wiele do życzenia. Ale przebija pancerz każdym pociskiem. I ma najlepszą celność wśród radzieckich czołgów ciężkich.

Zalety:

• jednorazowe obrażenia są jednymi z najwyższych;
• podstawowy zasięg radiowy.

Wady:

• zwrotność;
• osłona wieży bez aktywnej ochrony.

Idealny do przełamywania flanki w pierwszej linii ataku.

Oddział niszczycieli czołgów

Jednostki artyleryjskie zadają duże obrażenia, ale prawie nie mają pancerza. Dlatego są skuteczne w pracy zespołowej, gdy mają osłonę.

SU-76M

Instalacja kładzie nacisk na zwrotność. Przeładowanie jest przyspieszone i automatyczne. Dla strategii snajperskiej to jeden z najlepszych wyborów. Ale nie ma żadnej obrony.

Zalety:

• przyspieszenie i prędkość;
• prędkość.

Wady:

• kaliber działa 57 mm;
• celowanie poziome z minimalnym zasięgiem.

„Płynność ruchu” i „Prędkość obrotu wieży” powinny zostać wybrane do ulepszenia.

SU-85

Przeciętne osiągi pod względem opancerzenia i zwrotności. Rekompensuje to jednak duży pancerz i szybkie działo 85 mm. Jeśli zwiększysz jego siłę, stanie się niebezpiecznym przeciwnikiem.

Zalety:

• częstotliwość strzałów;
• duży arsenał broni.

Wady:

• brak aktywnej obrony;
• fatalna widoczność.

Jest używany do ataków z pierwszej linii i najbardziej wytrzymałych celów.

SU-100

Jest to najbardziej zrównoważona konfiguracja. Jednak jego obrażenia są niskie, a zbieżność powolna. Może być używany jako pojazd wsparcia, ale nie do przełamywania ani jako snajper.

Zalety:

• doskonała równowaga w wydajności;
• kamuflaż o dobrej wydajności.

Wady:

• celność strzałów jest niska;
• podatność na krytyczne uszkodzenia amunicji.

Konieczne jest ulepszenie „Załogi”, równomiernie zwiększające charakterystykę jednostki.

SU-152

Jest to powolna maszyna ze słabą obroną. Ale jego 122-milimetrowe działo, w połączeniu z amunicją premium, czyni go niebezpiecznym nawet dla pojazdów opancerzonych premium.

Zalety:

• ogromne obrażenia;
• szybkość najwyższej klasy broni.

Wady:

• powolny obrót wieży;
• niska celność f-bombera.

Nie najlepszy wybór do szturmu, ale skuteczna haubica jako wsparcie.

SU-101

Dynamiczny, ze zwiększoną szybkostrzelnością. Dostępny jest podstawowy pancerz o łącznej wytrzymałości 1100 pkt. Może więc wytrzymać kilka celnych trafień nawet z ładunkami kształtowymi.

Zalety:

• trwałość;
• szybkość przeładowywania.

Wady:

• celowanie w poziomie jest minimalne;
• wysokie ryzyko pożaru (ponieważ silnik znajduje się z przodu).

Podczas modernizacji należy położyć nacisk na zwiększenie dynamiki. Korzystna jest stabilizacja podczas strzelania w ruchu.

Obiekt 704

Doskonały kamuflaż i przyzwoita prędkość to główne zalety tego niszczyciela czołgów. Możesz także zamontować działo 152 mm, które z łatwością zlikwiduje najbardziej opancerzone cele.

Zalety:

• kaliber 152 mm;
• początkowy kamuflaż.

Wady:

• rufa jest słabo chroniona;
• powolny skręt.

Obiekt 268 Wersja 4

Jednostka została zaprojektowana w oparciu o czołg T-10. Jednak tutaj wzmocniono wieżyczkę i zainstalowano okrągły aktywny pancerz. Rezultatem jest najbardziej wytrzymały SPG, który niszczy każdego wroga w najkrótszym czasie.

Zalety:

• wszechstronna aktywna ochrona;
• kaliber 152 mm.

Wady:

• 100-metrowy rozrzut odłamków;
• najwolniejszy obrót podwozia wśród niszczycieli czołgów.

Skuteczny w szturmach, do niszczenia fortyfikacji wroga.

Linia SPG

Radzieckie SPG są głównie budowane na podwoziach czołgów. Z tego względu mają one przeciętne zdolności przełajowe, ale wolno skręcają. Jednak bogaty arsenał dział tego pojazdu pozwala na wykorzystanie go w niemal każdej taktyce działań bojowych.

SU-8

Jest to ruchoma i szybkostrzelna maszyna, ale jest zbyt duża. Wieżyczka ma wypukłość widoczną z dużej odległości, a w rezerwie znajduje się tylko 26 pocisków.

Zalety:

• broń kalibru 152 mm;
• przyspieszenie zajmuje minimum czasu.

Wady:

• duża sylwetka;
• wolno się obraca.

Zalecany do wsparcia czołgów szturmowych.

SU-14-1

Broń wykorzystuje lufę 203 mm i może zadać do 1200 obrażeń. Oznacza to, że może zniszczyć lekkich wrogów jednym strzałem.

Zalety:

• broń zadająca największe obrażenia;
• kamuflaż.

Wady:

• wolne SPG;
• otwarta pokładówka.

Używać tylko w połączeniu z osłonami.

SU-14-2

działo kalibru 203. Ale ta jednostka jest ogólnie największa w grze. Przeładowanie jest powolne, ale fragmentacja jest większa niż w SU-14-1.

Zalety:

• 1200 obrażeń z mnożnikiem 0,43 dla odłamków;
• potężny pancerz.

Wady:

• strzały mają duże opóźnienie;
• przeciętna celność.

Jedyną słuszną taktyką jest zadawanie jak największych obrażeń pierwszej linii wrogów.

212A

Zrównoważony SPG, ale ze względu na duży rozmiar domyślnie nie ma kamuflażu. Ulepszenie go nie zmienia zbytnio sytuacji – zadaje obrażenia 1200 jednostkom, ale z niewielkim rozrzutem odłamków.

Zalety:

• dokładność strzelania;
• zamknięta pokładówka.

Wady:

• wymiary;
• słaba widoczność.

Jest dobry do wsparcia, ale jako szturmowiec nie nadaje się w ogóle.

Obiekt 261

Szybki, z dużą szybkostrzelnością i dobrą obroną. Strzela jednak po pustej trajektorii, co nie pozwala skutecznie atakować wrogów znajdujących się za osłoną.

Zalety:

• szybsze przeładowanie;
• wysoka prędkość wylotowa pocisku.

Wady:

• trajektoria lotu strzałów;
• celowanie poziome pod minimalnymi kątami.

Szturmowanie pozycji jest optymalną taktyką dla tego SPG.

Jaki czołg premium kupić w 2024

Czołgi premium charakteryzują się zwiększoną charakterystyką początkową i specjalnymi „profitami”, które można wykorzystać po ulepszeniu.

Czołg lekki – LT-432

Jest to czołg, który pozwala na grę w ukryciu. Ma zmniejszone wymiary, szybką minimalizację i średnie obrażenia pojedyncze.

Zalety:

• słabo wyczuwalne;
• równowaga cech.

Wady:

• wydłużony kadłub (na nierównym terenie, a to robi różnicę);
• podatność na ostrzał.

Powolny, ale „ulepszenie zaworów” pozwala uzyskać dodatkowe 2 km/h.

Czołg średni – T-44-100 Igrovoy

Racjonalny kąt nachylenia pancerza w połączeniu z bronią 100 mm czyni go najbardziej zabójczym na polu bitwy w gałęzi czołgów średnich. Wymaga jednak obowiązkowej osłony ze względu na podatność silnika na wszelkie ataki.

Zalety:

• precyzyjne celowanie;
• gęsto rozmieszczone osłony pokładowe chroniące przed skumulowanymi uderzeniami.

Wady:

• silnik łatwo ulega zniszczeniu;
• przedni pancerz pozostawia wiele do życzenia.

Pojazd jest zwrotny, co należy aktywnie wykorzystać w walce.

Czołg ciężki – IS-3A

IS-3A posiada skuteczny pancerz czołowy wykonany według schematu „pike nose”. Zapewnia to niezawodną odporność na ataki czołowe dowolnymi pociskami.

Zalety:

• wieżyczka ze skośnymi płytami pancernymi;
• system odwrotnego tankowania, który umożliwia prowadzenie ognia bez opóźnień.

Wady:

• słaba widoczność;
• modernizacja nie wpływa na charakterystykę startową.

Również ten czołg gracze uważają za najbardziej atrakcyjny pod względem wizualnym. Być może dla kogoś jest to ważny aspekt.

Niszczyciel czołgów – SU-130PM

Jest to jednostka typu otwartego z najszybszym obrotem wieży. Działo ma jednak tylko 130 mm, a w magazynie jest tylko 30 pocisków.

Zalety:

• szybkie naprowadzanie i obracanie wieży;
• uszkodzenia (jak na klasę używanego działa).

Wady:

• rezerwa pocisków;
• brak pancerza.

Główną zaletą Niszczyciela czołgów jest szybkie przełączanie się między celami i celowanie w nie. To jest to, czego powinieneś aktywnie używać.

3 najlepsze radzieckie czołgi w World of Tanks

Opierając się na opinii doświadczonych graczy, możemy wyróżnić następujące czołgi w WoT z linii radzieckiej jako najlepsze:

1. Object 261.Deadly SPG. Trzeba jednak wziąć pod uwagę trajektorię lotu pocisków.
2. Obiekt 430U. Wiele osób lubi go ze względu na przyspieszone celowanie i użycie armaty 100 mm.
3. Object 268 Version 4. Świetne połączenie artylerii i podwozia czołgu.

Ale ostateczny wybór zawsze należy do gracza. I wiele w tym względzie zależy od preferowanej strategii walki. Niektórzy lubią taktykę „snajperską”, w której najważniejsze są jednorazowe obrażenia i kamuflaż. Inni lubią szturmy, gdzie ważny jest pancerz.